“Заедно, сложно, без поделби,ја одбравме надежта пред стравот заедништвото пред поделбите”
(Ѓорѓе Иванов)
Помина седмидекември . И осмиот помина. И пак ништо не се случи. Заправо, Ништото се случи итоа токму на денот на нашиот патрон Свети Климент. Ни се случи уште едно понижување, уштеедно срамно и недемократско насилие врз Македонија.Оние кои цело време нè удираа по рамо фалејќи ја нашата политика и нашиот народ,оние кои себеси се нарекуваат европјани и демократи, овојпат,како и многупатидосега си го покажаа својот гологаз-образ и својата расипаност и дволичност. Нèчуваа затегнати и во постојана еу-тензија за сега да нè одложат, за да можат допролет пак на плеќи да нè положат…Конечно, се разобличија во своите намери .Серазобличија во своето постојано дразнење на нашите нерви и нашиот разум; на нашетотрпение и искушение. Та ние не сме “ладни англичани” и “не се правиме французи” ,кога се работи за чувствата на нашиот род, на нашиот народ. Ние, сепак сме повеќелуѓе отколку европјани, како што тие се, очигледно, повеќе европјани, отколку луѓе.Ова што сега тие “евролуѓе” ни го сторија – е повеќе од срамна историја. Нè влечатсо години по ходници и по форуми, по брисели и по берлини; по нови лавиринти иќор-сокаци ; ни готват нови версаи и букурешти и нови имиња, божем новороденчиња смети ние древните , ние, нивните предци и просветители . Нивната евромисија како да еплатена грчка емисија во која се повторува името : Вашата Земја, Оваа Земја и Вашата Влада, но никако да изустат Македонија и Република Македонија! ѝ го прават ќеифот наразгалената нивна гејша Елада која хистерично се однесува по свршувањето на секојевросамит и која по секоја цена сака за безпари да ја купи Македонија и да си јакрсти по свое. Е, па , нема да може! Охи! ОХИ! Македонија не е за поткусурување ,ниту за продавање!
Конечно, и претседателот Иванов е испровоциран и ставен е во искушение со неговиот разумен компромис. Нему, како и на покојниотБорис Трајковски, му дојде преку таквото, преку глава, де, од еврогрчкото насилие и,ете, сполај му на Бога, извика и гласно и јасно дека никој не смее , па, ниту ЕУ,ниту ООН, да ни чепкаат во идентитетот! Никој! Со овие зборови , како да сака да порача до Европјаните: најпрвинтие да си ги сменат имињата, па потоа да разговараме на таква тема,
а дотогаш, нека не се надеваат на доброволни самоубиства. Ние остануваме Живи Македонци и – во Македонија! Секако, по цена и на Европа! Впрочем, чуму ни е Европа без Македонци и без Македонија?!
Браво Претседателе! Браво за првото Ваше гневно извикување! Прво, па машко! Да се знае! Токму таков претседател и ни треба! Да знае кога е доста од напади и навреди! Оваа изјава и став треба само да се потврди , но и да се поддржи и од страна на Премиерот и од страна на сета Позиција и Опозиција и , се разбира, од сите нас. Претседателе, време е да организирате средба со граѓаните , па макар таа да биде и на 19 декември 2009, на денот на визната либерализација! Тогаш, токму тогаш,повикајте нè да се собериме уште еднаш , стотина илјади Македонци на плоштадот Македонија во главниот град на Република Македонија и тогаш Вие извикнете на наш Македонски јазик пред сите и пред стотици светски камери и медиуми дека Македонија не смее и не сака под друго име и под друга форма во Европа.
Да го развееме на 19 декември нашето знаме и знамињата на 127-те светски земји кои не признале под уставното ни име, кои ја потпишале и ја почитуваат конвенцијата за човековите права. Нека одекнат тогаш во еден здив и во еден миг ѕвоната на сите македонски камбани ширум Македонија и ширум светот за да разбере европратеникот , еврокомесарот и евродипломатот дека не постои сила која може да уништи еден народ! Не постои консензус кој ќе ја изнуди македонската еутаназија, македонското самоубиство преку предавство.Нема и не ќе се роди Македонец од родот македонски кој ќе има “такви мадиња” да потпише обезличување и себеодрекување. Не постои Македонец кој ќе може да се спротивстави на безбројни генерации Македонци кои и во многу полоши времиња го закрепија и одржаа името Македонија! Не! Европа е премала цена за да се продадеме и обезличиме. Европа е премала во однос на Македонската Древна Империја на Филип и Александар за туку-така да се прекрстиме од ортодокси во римокатолици! Од Богови – во морони!
Европа, со ваквиот борделски однос, навистина не го заслужува нашето внимание, доколку сака да нèобезличи! Нам , на Македонците ни требаат пријатели кои ќе ни дозволат да им кажеме што мислиме барем за себе,а тие да го прифатат тоа наше свето и вечно име! За среќа ги имаме барем 127 земји наши почитувачи и само поради нив треба да издржиме во нашите сосема оправдани и едноставни барања да бидеме она што со милениуми сме – Македонци !
Деветнаесетти декември е добар повод да го покажеме и нашето достоинство. Да му покажеме на светот дека отворените врати кон светот не нè залажуваат дека светот е наш. Не! Нема пошироко место за работа и за живеење од својата татковина.Така ,како што размислуваше и Гоце, и јас денес, сум убеден дека во слободната татковина има многу повеќе убавини отколку во сите други земји заедно. Треба само да го цениме она што го имаме и да работиме. Ни треба малку повеќе патриотизам во градите и повеќе верба христијанска за да го достигнеме идеалот на живеењето : скромни по богатство ,а богати по дух да живееме од Македонија и за Македонија!Колку малку народ сме си овде, а колку многу леб може да роди оваа наша Македонија!
Браво Претседателе! Браво за првото Ваше гневно извикување! Прво, па машко! Да се знае! Токму таков претседател и ни треба! Да знае кога е доста од напади и навреди! Оваа изјава и став треба само да се потврди , но и да се поддржи и од страна на Премиерот и од страна на сета Позиција и Опозиција и , се разбира, од сите нас. Претседателе, време е да организирате средба со граѓаните , па макар таа да биде и на 19 декември 2009, на денот на визната либерализација! Тогаш, токму тогаш,повикајте нè да се собериме уште еднаш , стотина илјади Македонци на плоштадот Македонија во главниот град на Република Македонија и тогаш Вие извикнете на наш Македонски јазик пред сите и пред стотици светски камери и медиуми дека Македонија не смее и не сака под друго име и под друга форма во Европа.
Да го развееме на 19 декември нашето знаме и знамињата на 127-те светски земји кои не признале под уставното ни име, кои ја потпишале и ја почитуваат конвенцијата за човековите права. Нека одекнат тогаш во еден здив и во еден миг ѕвоната на сите македонски камбани ширум Македонија и ширум светот за да разбере европратеникот , еврокомесарот и евродипломатот дека не постои сила која може да уништи еден народ! Не постои консензус кој ќе ја изнуди македонската еутаназија, македонското самоубиство преку предавство.Нема и не ќе се роди Македонец од родот македонски кој ќе има “такви мадиња” да потпише обезличување и себеодрекување. Не постои Македонец кој ќе може да се спротивстави на безбројни генерации Македонци кои и во многу полоши времиња го закрепија и одржаа името Македонија! Не! Европа е премала цена за да се продадеме и обезличиме. Европа е премала во однос на Македонската Древна Империја на Филип и Александар за туку-така да се прекрстиме од ортодокси во римокатолици! Од Богови – во морони!
Европа, со ваквиот борделски однос, навистина не го заслужува нашето внимание, доколку сака да нèобезличи! Нам , на Македонците ни требаат пријатели кои ќе ни дозволат да им кажеме што мислиме барем за себе,а тие да го прифатат тоа наше свето и вечно име! За среќа ги имаме барем 127 земји наши почитувачи и само поради нив треба да издржиме во нашите сосема оправдани и едноставни барања да бидеме она што со милениуми сме – Македонци !
Деветнаесетти декември е добар повод да го покажеме и нашето достоинство. Да му покажеме на светот дека отворените врати кон светот не нè залажуваат дека светот е наш. Не! Нема пошироко место за работа и за живеење од својата татковина.Така ,како што размислуваше и Гоце, и јас денес, сум убеден дека во слободната татковина има многу повеќе убавини отколку во сите други земји заедно. Треба само да го цениме она што го имаме и да работиме. Ни треба малку повеќе патриотизам во градите и повеќе верба христијанска за да го достигнеме идеалот на живеењето : скромни по богатство ,а богати по дух да живееме од Македонија и за Македонија!Колку малку народ сме си овде, а колку многу леб може да роди оваа наша Македонија!
Свети Климент дојде и помина со чекање на датумот. На помош да ни е и денот на Свети Никола . И други празници кои се ближат.. До Нова Година и по неа! А, ќе дојде Божик, и Велигден и Ѓурѓовден и Спасовден…Дотогаш време за чекање има. Ќе нè има и нас со сите свои проблеми и радости. А Македонија и само Македонија нека биде решение и спас за нас и за идните Македонци. Тоа е Црвената линија со крвта на паднатите херои обоена. Преку Неа Никој Никогаш за Ништо Нема да помине! Кој поинаку мисли, нека му ја мисли! Сè се плаќа!
Дим Дон(еден од вас)
Авторот е претседател
на здружението на граѓани
РОДОЉУБИ СВЕТИ ИЛИЈА
