Отворените тераси беа претесни за ди ги примат бројните гости кои по фрлањето на крстот сакаа да се напијат топла ракија во некое од кафулињата и рестораните.
На секој чекор се пееше и славеше големиот празник.
Полни беа и црквите во кои во чест на празникот се палеа свеќи.
Членовите на тајфата на годинешниот фаќач на крстот од врата на врата ја пееја песната Војордание.