Насекаде можеше да се забележат граѓани кои во весело расположение играа и го славеа големиот верски празник. Се точеше традиционалната топла ракија, се јадеше пача.
За здравје се полнеше од осветената вода од езерото, а имаше и верници кои иако не скокаа по крстот, подоцна одлучија да се искапат за здравје и среќа.
Во црквите се палеа свеќи во чест на големиот празник, а членовите од тајфата на Јован Бабаче кој го фати светиот крст, од врата на врата ги посетуваа домовите, но и рестораните и кафулињата кои беа исполнети до последното место.