Македонскиот фудбал одамна е во кома. Може ли “електрошокот“ наречен Луксембург да ја разгори јавноста, а спортските функционери и да ги разбуди од “магичниот“ сон во кој идилично живеат.
Националниот состав времиња е попатна станица, маркетинг простор за одредени фудбалери кои благодарение на моќните менаџери имаат загарантирано место во списокот на селекторот, без разлика дали е тоа Џиџи, Катанец, Јонуз, Тошак…
Јавна тајна е како тоа функционира во младинските У 17, 19, 21 селекции, и како се креираат составите на потенцијалните репрезентативци.
Квалитетот на Првата лига која треба да биде стожер од каде ќе се црпат фудбалерите, случајно или не е под потребното ниво, клубовите се километри и километри оддалечени од професионализмот , а потенцијалните спонзори по сите скандали поврзани бегаат од фудбалот како “ѓаол од крст“ .
Дали е важно кој е крив? Да важно е. Проблемите имаат име и презиме и се додека “мува не не` лази“ ќе се чудиме како може Луксмебруг да не “гази“ .
Мирко Постоловски
